Απεργία 6 Απρίλη 2022, 10:30 στο εργατικό κέντρο
Το Σωματείο Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων (ΣΒΕΔΙ) καλεί στην απεργιακή κινητοποίηση στις 6 Απρίλη 2022.
Αν όλο το προηγούμενο διάστημα λέγαμε πως τα περιθώρια έχουν στενέψει, πλέον μπορούμε με σιγουριά να δηλώσουμε πως δεν υπάρχουν πια περιθώρια! Οι εκάστοτε διαχειριστές του κράτους και τα αφεντικά, έχουν βάλει στη μέγγενη ό,τι έχει απομείνει (αν έχει απομείνει και τίποτα) από μισθούς και εργασιακά δικαιώματα ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους, προκειμένου να καρπωθούν και το τελευταίο ευρώ στην αέναη δίψα τους για το κέρδος.
Η ολομέτωπη επίθεση προς τον κόσμο της εργασίας, συνεχώς εντείνεται. Οι εργοδότες προφανώς γνωρίζουν ποιο είναι το συμφέρων τους το οποίο βέβαια είναι αντιστρόφως ανάλογο με αυτό των εργαζομένων. Η εκμετάλλευση έχει χτυπήσει κόκκινο όπως και τα κέρδη των αφεντικών.
Πως επιτυγχάνεται αυτό; Ο γενικός κανόνας βέβαια ακούει στην τακτική “μείωση μισθών – αύξηση ωραρίου”.
Τα τελευταία 15 περίπου χρόνια, κράτος και κεφάλαιο σε αγαστή συνεργασία έχουν βαλθεί να μας επιβάλλουν τις επιταγές τους, καθορίζοντας και παρουσιάζοντας ένα καινούριο status quo. Αυτό των συνεχιζόμενων “κρίσεων” (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή…). Που “όλως τυχαίως”, πάντα η απάντηση βρίσκεται στην επίθεση στα εργασιακά. Μείωση μισθού, απολύσεις, κατάργηση βασικών θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων, απορύθμιση της εργασιακής νομοθεσίας, φακέλωμα συνδικαλιστών κ.α
Πρόσφατο και τρανταχτό παράδειγμα αυτής της τακτικής είναι οι απαγορεύσεις των διαδηλώσεων με πρόσχημα την πανδημία και οι βίαιες συλλήψεις διαδηλωτών απεργών, το Νοέμβρη του 2021. Το κράτος προσπαθεί να μας πείσει πως τάχα μου νοιάζεται για την υγεία μας και στην πραγματικότητα μάς αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Καθώς όχι μόνο δεν ενισχύει το ΕΣΥ αλλά βγάζει σε αναστολή εργασίας 4700 υγειονομικούς που δεν δέχτηκαν τον εκβιασμό -εμβόλιο ή ανεργία- και σήμερα ετοιμάζει τις απολύσεις τους, φανερώνοντας ξεκάθαρα πως εδώ πρόκειται για αναδιάρθρωση του συστήματος υγείας. Ενώ εκπληκτικό είναι το γεγονός πως κανείς ΔΕΝ μιλάει γι αυτό!
Όσοι και όσες εργάζονται ως διανομείς – κούριερ, δεν αποτελούν εξαίρεση ως προς τα παραπάνω. Αντιθέτως μάλιστα, ο κλάδος μας αποτελεί στόχο κράτους και αφεντικών διαχρονικά. Οι “συμφωνίες” κάτω από το τραπέζι του τύπου πάρε 4 € μαύρα και τίποτα άλλο (Κυριακές, αργίες, νυχτερινά, επιδόματα, άδειες) ή αλλιώς οι εκβιασμοί των αφεντικών, δίνουν και παίρνουν. Το ξεχείλωμα του ωραρίου και οι απλήρωτες υπερωρίες έχουν πλέον θεσμοθετηθεί (νόμος Χατζηδάκη) Η ανασφάλιστη ή υποασφαλιζόμενη εργασία αποτελεί κανόνα, ειδικά στον επισιτισμό, χρόνια τώρα! Ενώ η απειλή απόλυσης σε περίπτωση που διεκδικήσεις τα αυτονόητα απλώνεται φαρδιά πλατιά, σε κοινή θέα ώστε να το βλέπουν όλοι και όλες. Όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Pizza Fan, όπου συνάδελφος απολύθηκε ακριβώς επειδή ζήτησε τα αυτονόητα.
Ο μισθός δεν φτάνει ούτε για τις βασικές ανάγκες την ίδια στιγμή που έμμεσα μειώνεται κι άλλο, όταν ο/η εργαζόμενος/η είναι υποχρεωμένος/η από την εκάστοτε επιχείρηση να συντηρεί με δικά του/της έξοδα το εργαλείο δουλειάς που δεν είναι άλλο από το μηχανάκι. Όταν υποχρεώνεται από το κράτος να διενεργεί rapid test για τον κορονοϊό, με το κόστος βέβαια να βαραίνει τον ίδιο τον εργαζόμενο και όχι την επιχείρηση. Όταν τα πρόστιμα για “μη διενέργεια” των αναφερόμενων test, πέφτουν σωρηδόν στα τυφλά, αδίκως, ακόμη και σε νοσήσαντες. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται η ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης και στα καύσιμα σαν κερασάκι στην τούρτα!
Αλήθεια, υπάρχει καμιά διαφορά στο να μειωθεί ο μισθός κατά 20% ή να παραμείνει σταθερός και να αυξηθούν όλα τα υπόλοιπα κατά 20%? Απλά μαθηματικά! Μιλάμε ξεκάθαρα για περαιτέρω μείωση μισθού. Πολύ περισσότερο βέβαια όταν η βενζίνη έχει χτυπήσει τιμές ρεκόρ, με το λίτρο να φτάνει πλέον τα 2,2 € ενώ την ίδια στιγμή η πλειοψηφία των επιχειρήσεων αρνείται να ευθυγραμμιστεί με τον ν.4611/2019, σύμφωνα με τον οποίο μεταξύ άλλων, υποχρεούνται να καλύπτουν τα έξοδα κίνησης των διανομέων. Συνυπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, μπορούμε εύκολα να σκεφτούμε πως τελικά ο μέσος μισθός των διανομέων δεν πρέπει να κινείται πάνω από τα 2€ ανά ώρα.
Κατεβαίνουμε στην απεργία, λοιπόν, με τα αιτήματα μας διαχρονικά και πιο επίκαιρα από ποτέ.
Βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα // ασφάλιση βάσει πραγματικού ωραρίου // καταβολή όλων των μισθών – επιδομάτων – δώρων βάσει πραγματικών ωρών εργασίας // μηχανάκι, καύσιμα, service να παρέχονται από την επιχείρηση // ενιαία ειδικότητα για όλους τους ντελιβεράδες, τους κούριερ, τους διανομείς // υπογραφή κλαδικής σύμβασης //
Κατεβαίνουμε στην απεργία διεκδικώντας εν ολίγοις καλύτερους όρους ζωής – καλύτερες συνθήκες εργασίας, οργανώνοντας στη βάση μέσω οριζόντιων διαδικασιών και μακρυά από γραφειοκρατικές λογικές, γιατί όλοι έχουμε φωνή και όταν οι φωνές μας ενώνονται, αναδεικνύουν τη δύναμη που έχουμε ως εργαζόμενοι και ως κλάδος. Για να δείξουμε σε κράτος και αφεντικά πως δεν παρακαλάμε για τίποτα, αντιθέτως αγωνιζόμαστε για να τα κερδίσουμε όλα. Και το πραγματοποιούμε αυτό χτυπώντας εκεί που πονάει περισσότερο τους εκμεταλλευτές. Στην τσέπη! Σταματάμε την παραγωγή!